Dakrandbeveiliging, een aansprakelijkheidskwestie voor de eigenaar van het gebouw

Val- en doorvalbeveiliging vallen onder de zorgplicht van de eigenaar van een gebouw. En betekent een aansprakelijkheidskwestie voor de eigenaar van het gebouw en een potentiële zakelijke kans voor de dakdekker!

Onafhankelijk van de veiligheid op de bouwplaats, ook voor reeds opgeleverde en bestaande gebouwen, bestaat er een duidelijke en strikte regelgeving met betrekking tot het onderwerp val- en doorvalbeveiliging. In geval van een incident ligt de aansprakelijkheid bij de eigenaar indien kan worden bewezen dat er sprake was van nalatigheid. Indien een persoon het platte dak van een in gebruik zijnd gebouw betreedt en er is geen of onvoldoende valbeveiliging of doorvalbeveiliging, dan is de gebouweigenaar aansprakelijk indien zich een ongeval voordoet.

Wie een bron van gevaar creëert of exploiteert, moet de veiligheid van de personen die er werken verzekeren of passende veiligheidsmaatregelen treffen. Gelukkig kan veilig werken of betreden van een dak bewerkstelligd worden als er tijdig professionele valbeveiliging en/of doorvalbeveiliging wordt aangebracht.

Valbeveiliging plannen

In het algemeen wordt het gehele dakoppervlak als een gevarenzone beschouwd. De afstand tot de rand van de val wordt het valrisicogebied genoemd. Een valrand kan een dakrand zijn, maar ook een lichtkoepel. Bij de planning moeten het grondplan van het dakvlak met de technische installaties, de bouwhoogte, de dakhelling, het type verankeringsvoet, het soort gebruik en de onderhoudsintensiteit van het dak en de technische installaties bekend zijn. Ook moet bekend zijn welke groep mensen de door valgevaar bedreigde gedeelten van het platte dak betreedt. Al deze feiten vormen de basis voor het ontwerp van val- en doorvalbeveiligingen zoals individuele verankeringspunten, touwsystemen, railingsystemen, doorvalroosters, enz.

Collectieve bescherming door middel van relingen en doorvalroosters wordt in het bijzonder aanbevolen. Collectieve bescherming is een technische maatregel die personen beschermt tegen vallen in de diepte, ongeacht hun uitrusting, opleiding en gedrag. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen beschermingssystemen die direct werken. Bijvoorbeeld zijdelingse bescherming, steigers, barrières) en die welke indirect werken (zoals bijvoorbeeld veiligheidsnetten, veiligheidssteigers).

Vangrailsystemen

Als collectieve beschermingsmaatregel voor alle dakgebruikers nemen vangrails het valrisico weg aan de randen van vallen. Denk hierbij aan bijvoorbeeld: dakrand, lichtkoepels en arcadedakluiken die niet doorvalveilig zijn. De hekwerken worden vast geïnstalleerd, met gewichten bevestigd als zelfdragende variant of geïntegreerd in de dakbegroening met bijbehorende ballastplaten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*